Hoi An

Vanaf Danang rijden we in een klein uurtje naar Hoi An langs de mooie en zonnige kust.

Na alle simpele hotels trakteren we onszelf op veel luxe in een tophotel met zwembad.

Hoi An is een heerlijke stad met veel lampionnen in de avond.

Heerlijk dus om met deze awesome mensen doorheen te banjeren op zoek naar lekker eten en drinken. Vlnr Zam, Adam en Baukje.

Het eten is hier geweldig. Zowel in de restaurants als op straat. Dit zijn een soort croutons met pudding dip. Het heet Báhn Bèo.

De markt ligt vol met vers fruit en vis.Hier volgen we een kookcursus bij oma. Ze laat hier zien hoe je de rijst van zijn velletje scheidt.

Eindelijk kunnen we weer eens zelf koken. Op reis heb ik elke dag voor ontbijt, lunch en diner buiten de deur gegeten.Deze geroosterde aubergine is fenomenaal.De cheffinnen vinden het ook lekker.Papayasalade.Báhn Xeo is een rijstpannekoekje. De gele kleur komt door de Kurkuma.Die pannenkoek rollen we vervolgens in rijstpapier met tofu en groenten.De gestoofde tofu met champignons was top.

Zam ziet er strak uit in z’n nieuwe maatpak.

En een dagje strand mag ook niet ontbreken zodra de zon doorbreekt.

 

Na vijf dagen Hoi An is het tijd om door te rijden richting Nha Trang. Maar onderweg stoppen we in een paar toffe dorpjes aan de kust.

Zie hier de kaart zoals ik hem getekend heb met daarop mijn route door Vietnam. De rode lijn loop tot Dalat maar ik eindig natuurlijk in Ho Chi Minh City.

Street art in Quy Thurong

Onderweg naar onze eerste slaapplaats komen we aan in Quy Thorung. Ooit is hier een Zuid-Koreaanse organisatie een project gestart waarbij Koreaanse en Vietnamese kunstenaars samenwerkten aan kunst op de muren van de huizen en winkels hier. Het resultaat is prachtig.

 Zam kijkt uit over de kustlijn door het kunstraam.

We hebben weer een ideale mogelijkheid voor een zelfontspanner selfie.

Als Zam de camera te pakken krijgt sta ik er tenminste ook nog een keertje op.

Na een uurtje wandelen strijken we neer aan het strand. Let ook op de visser die uit alle macht tegen de branding op aan het roeien is om zijn bootje op zee te krijgen.

Zam heeft m’n camera nog steeds.

Terwijl oma op de kleine past maakt mama voor ons een grote pan soep klaar om te delen.

We bestellen “an chay” (= vegetarisch) maar de boodschap komt niet helemaal aan. De soep zit vol met inktvis en garnalen. Voor deze ene keer dan maar even goed genieten van die zeebeesten.

Onderweg naar onze volgende slaapplaats rijden we door prachtige rijstvelden langs de oostkust van Vietnam.

Paradijs aan het strand in Quy Nhon

Onze volgende slaapplaats ligt vlakbij Quy Nhon. Het is een miniscuul vissersdorpje met twee hostels. De hostels liggen pal aan het strand en zijn omringd door palmbomen.

Wat een paradijs.

Het strand is heerlijk en de zee zorgt voor nodige verkoeling. Hoe zuidelijker we komen met onze motoren hoe warmer het natuurlijk wordt. Het is hier zo fantastisch dat ik besluit om mijn vlucht naar Japan met vijf dagen uit te stellen zodat we niet gelijk de volgende dag hoeven te vertrekken. Wat een goede keuze.  We staan vroeg op voor de zonsopkomst en dat is het helemaal waard. Wat een coole kleuren.

Verder doen we niet veel meer dan een beetje lezen, ..

 … op het strand hangen …… en knutselen.

Dan is het toch echt tijd om te vertrekken en pakken we onze motoren om een paar honderd kilometer naar Nha Trang af te leggen.

Nha Trang

Dit is de plaats in Vietnam waar heel Rusland vakantie lijkt te vieren. In andere plaatsen zijn we niet veel Russen tegengekomen maar in Nha Trang zijn de menukaarten en reclames in het russisch en horen we in plaats van “Cám on” (=vietnamees voor bedankt) of “Thank you” in een keer “spasiba” als we een winkel uit lopen. Verder is er niet heel veel te beleven in Nha Trang behalve een enorm waterpark.

Het ligt op een eiland waar we meteen gondel naartoe gaan. Onderweg komen we deze coole speedboot tegen. Het waterpark is gigantisch met enorme glijbanen, achtbanen etc. Een lekker dagje ‘theme park’ dus.

’s Avonds ziet de gondel er gaaf uit met Nha Trang op de achtergrond.

Dalat

De volgende dag rijden we weer verder naar Dalat.

We rijden van de vlakke kust door het platteland naar de heuvels van Dalat. Onderweg rijden we door wolken van gele vlinders die de weg oversteken. Het zijn er duizenden. Wat een fantastisch gezicht en wat voelt het dan extra cool om op de motor te zitten. Op een gegeven moment moeten we onze vizieren dichtdoen omdat ze recht in onze helm vliegen.

Het landschap wordt alleen maar mooier. We rijden door de dennebossen en de geur doet me denken aan mijn reis met Yvette door Yosemite Park in Amerika.

In Dalat doen we het de eerste dag rustig aan en bezoeken het ‘Crazy house’.Dit huis is eigenlijk een heel complex van gebouwen ontsproten aan het creatieve brein van een 70 jarige vietnamese architecte. Ze woont op het terrein zelf en terwijl het nog half in aanbouw is lopen er al toeristen over de trappen via de gangetjes naar allerlei kamers met de gekste versieringen. Het is een soort combinatie van de Efteling en de huizen van Gaudi in Barcelona.

Het uitzicht is prachtig over Dalat.

En weer een ideale gelegenheid om met m’n tweede familie op de foto te gaan.

Check die zwoele blik.

Veel gekker krijg je die huizen hier niet.

We worden nog getrakteerd op een mooie zonsondergang.

Tijdens de spits lopen we naar huis. Deze agent heeft helemaal niets in te brengen tegen de enorme kluwen scooters die voorbij razen.

De volgende dag hebben we een motortocht met gids geboekt door het prachtige heuvellandschap van Dalat. We bezoeken een paddenstoelenboerderij, …

…, een waterval genaamd “Elephant Waterfall”, maar die olifant heb ik niet kunnen spottten.

De Happy Buddha. Dit is de boeddha van de toekomst. Hij lacht om veel blijdschap te wensen, hij is dik om genoeg voedsel te wensen en hij heeft lange oorlellen voor een lang leven.

Ook bezoeken we een boerderij waar ze de vietnamese variant van Kopi Luwak maken. Voor de Kopi Luwak in Indonesië maken ze gebruik van de civetkat maar hier in Vietnam doen ze het met ‘weasels’ (marters??). Die eten de rauwe koffiebonen op en ze poepen ze gefermenteerd en wel weer uit. Na goed wassen en roosteren trekken ze er koffie van.

Dat serveren ze op een typisch Vietnamese manier met een filtertje op het kopje waarbij je een paar minuten moet wachten totdat het hete water door de koffie is gezakt.

Hier staan we op de foto voor het prachtige uitzicht samen met gids “Harry” ofwel Hoang.

Ook bezoeken we nog een mooi meer en een bloemenkas. In Nederland zouden ze zo’n kas bouwen van metaal en glas maar hier in Vietnam gebeurt dat keurig met bamboe en doorzichtig plastic.

De volgende dag doen we een volle dag ‘canyoning’ in de jungle bij Da Lat. De hele dag dalen we af van watervallen aan een touw, glijden we van natuurlijke glijbanen en maken we ‘free jumps’ in het water. Natuurlijk bracht ik mijn dikke vette camera niet mee dus we moeten het even doen met wat GoPro beelden.

Zam is een geboren ‘abseiler’ en springt als een aap naar beneden.

En toen kwam het grote afscheid van mijn tweede familie. Voor bijna vijf weken heb ik samen gereisd met Baukje, Adam en Zam en hebben we de meest fantastische avonturen beleefd in het prachtige Vietnam. Ik moest mijn vlucht halen naar Osaka (Japan) op 18 april en dus vertrok ik in mijn eentje voor een lange dag motoren naar de tweede stad van Vietnam: Ho Chi Minh City

Ho Chi Minh City

Ho Chi Minh City (HCMC) is warm, druk, groot en levendig. Aangekomen in m’n hostel komt er gelijk een man maar me toe die mijn motor koopt voor een hele goede prijs. Dat is dus binnen het uur gefixt. Ideaal!

Veel toeristische attracties zijn er niet.

Dit is de hoogste toren in HCMC en heet de Bitexco. Van bovenaf zie je pas hoe groot het echt is.

Ik heb weer lekker veel tijd om met m’n camera te klooien. Verder is het eten hier natuurlijk geweldig.

Ook heb ik op mijn laatste dag nog een ontmoeting met een oude klasgenoot (Loek Hopstaken) van mijn mams die in HCMC woont. Het is tof om te horen hoe het is om hier echt te leven.

Dan pak ik het vliegtuig naar Osaka. Maar ik heb 8 uur de tijd in Kuala Lumpur. Normaal neem je dan een hotel want het is middernacht maar ik besluit de stad in te gaan. Dat was niet heel boeiend behalve dat ik de Petronas Twin Towers helemaal voor mijzelf had.

In een Indiaas restaurant staat midden in de nacht Bayern München – Real Madrid aan dus kan ik mooi die knotsgekke wedstrijd bekijken onder het genot van een goede curry.

De volgende stop is dus Osaka, Japan. Dat belooft een compleet andere wereld te worden!

Jullie reacties zijn top dus blijf dat doen via Facebook, Instagram en Whatsapp. Love it!