#24 – Badderen, wandelen, atoombommen en Kanazawa

Dit is verhaal 3 van 3 uit mijn reeks over mijn reis door Japan. Ik was al in Iya Valley en Naoshima en in Tokoname en Kioto geweest.

Wandelen en badderen met Oscar door Kumano Kodo
De heftige geschiedenis van Hiroshima
Kanazawa als positieve verrassing

en..

een kijkje in wondere wereld van de japanse gezinsauto(otje)’s

We huurden een auto om naar het zuiden te rijden vanaf Kioto. Daar kwamen we in het gebied van een bekende pelgrimstocht. De tocht heet Kumano Kodo en loopt kriskras door een schiereiland met veel thermale baden (onsen), bergen, oer-oude bossen en prachtige natuur.

We wandelden een klein stukje van de pelgrimstocht.

Heel in de verte zagen we de grootste Tori (tempelpoort) van Japan.

Het was een beetje mistig. Dat maakte het heel mooi.

Dit is de laatste halte. Kumano Hongu Taisha. Het is een oude tempel.

Koya-san

Iets noordelijker ligt Koya-san. het is een enorm tempelcomplex en staat bekend om de begraafplaats in het bos. Allerlei families, maar ook bedrijven hebben hier graftombes voor hun dierbaren. Het had een prachtige sfeer omdat het heel vochtig was en hier goed mos groeit.

Toen was het tijd om afscheid te nemen van Oscar. Hij vloog weer terug vanuit Osaka naar Amsterdam en ik had nog een paar dagen extra om twee steden in Japan te ontdekken.

Hiroshima

Na het afscheid van Oscar pakte ik de Shinkansen (HSL) naar Hiroshima. De zonsondergang kon ik niet aan mij voorbij laten gaan.

Deze foto’s schoot ik vanuit de trein met 270 km/u.

A-bomb

Deze stad kent iedereen van de eerste atoombom ooit. Op 6 augustus 1945, om 8.15 kwamen in een klap 140.000 mensen om en nog eens 70.000 stierven later aan complicaties door brandwonden en straling. Het betekende het einde van de Tweede Wereldoorlog.

Wat een verhaal. Ze hebben het ook prachtig verteld in het museum waar elke Japanse basisscholier geweest moet zijn.

De petjes kleurden goed bij de bomen in herfstkleuren.

Ze vertellen de persoonlijke verhalen van overlevers, ze laten spullen zien die de kracht laten zien van de bom en roepen op om alle kernwapens te ontmantelen.

Precies 600 meter boven deze ruïne ontplofte de bom. Door de sterke constructie en doordat het precies onder de ontploffing lag is er redelijk veel van dit gebouw overeind gebleven. De rest van Hiroshima was plat.

Hier liggen de resten van tienduizenden slachtoffers midden in de stad als gedenkteken.

Verder is Hiroshima helemaal ingericht als ‘peace city’. Alles staat in het teken van de opleving van de relatief jonge stad. De sfeer is fijn en er zijn veel coole bars, culture centra en musea.

Op naar..

Kanazawa

Ik had nog twee dagen zonder plan en na wat rondvragen kwam ik uit in Kanazawa. Gewoon de Shinkansen weer terug naar het oosten en een boemeltje naar de noordkust.

De enige toeristische trekpleisters zijn een kasteel en een heel mooi park. Die moest ik dus even bekijken.

Hier hangen ze de takken van de bomen op zodat ze niet doorbuigen door de sneeuw in de wereld.

Er mogen natuurlijk geen blaadjes op het gras en in het water vallen. Dus die worden netjes weggeveegd

Dit het oude kasteel. Net gerenoveerd. Vooral binnen was het tof omdat ze daar de hele houten constructie lieten zien.

De oude straatjes zagen er schattig uit.

Ik bezocht het D.T. Suzuki museum. De beste man was een bekende filosoof en schreef veel over het zen-boeddhisme. Super interessant was het en de architectuur was prachtig.

Na Kanazawa was het alweer tijd voor mijn laatste nachtje in Japan. Ik pakte de trein naar Osaka

Osaka

Daar had ik nog even de tijd om het straatbeeld vast te leggen.

En! Ik heb hier een van de lekkerste (en ook simpelste) soba-noodles gegeten. In een achterafstraatje na een half uurtje wandelen weg van het centrum

Dat was een mooi einde aan een fantastische reis. Ik ben super gelukkig dat ik mee ben gevraagd voor het filmproject en dat de Japanners ons zo goed hebben geholpen. Onvergetelijk. Thanks Os!