Dit is het vervolg op mijn eerste Japan avonturen met Sanne en Oscar in Iya Valley en Naoshima.

In dit verhaal vertel ik over:

  • Het filmproject in Tokoname, op bezoek bij bakkers van bonsaipotten
  • Prachtige stad Kioto (Ja, zo schrijf je dat echt in het Nederlands)
  • Bonsaibeurs Taikan-ten

Nadat Sanne uit de Shinkan-sen stapte in Osaka om de volgende dag naar huis te vliegen, gingen Oscar en ik door naar Nagoya voor 1 nacht. Van daaruit vertrokken we de volgende ochtend naar Tokoname. Dit is een klein dorp dat bekend staat om de vele pottenbakkers.

Ooit was hier een booming bonsaipotten business. Nu werden wij Hollanders met alle egards ontvangen omdat we een korte docu gingen maken over deze vakmannen.

Je kunt nu ook klikken op de foto’s om ze groter te zien.☝?

Dit was de delegatie was flink. Twee mensen van de pottenbakkers vereniging van Tokoname, twee tolken, twee controleurs van de Japanse overheid en Oscar en ik.

Even voorstellen

Een paar van de sterren van het witte pottenbakkers-doek.

Reiho-san
Ikko-san
Kakuzan-san
Hiroaki-san en zijn vrouw

Deze mannen zijn de sterren van onze docu die eind december uitkomt.

Good-looking European bonsai prince

En passant liepen er twee van de drie dagen nog twee cameraploegen van de lokale tv-zender mee.

Oscar werd geïnterviewd. De geniale titel “Good-looking European bonsai prince” werd voor hem bedacht.

Potten bakken

Hier legt Reiho-san een plak klei in een mal.
Een dagje laten drogen
Een eigen stempel zodat we over 100 jaar nog kunnen zien wie de kunstenaar is.
Potjes afbakken voor 23 uur in een oven van 1180 graden Celcius

Bonsaibomen en een bonsaiprins in Kioto

Na een paar dagen pottenbakkers filmen vertrokken we naar Kioto. Even een wikipedia wijsheid: Dé culturele hoofdstad van Japan met 1600 boeddhistische tempels, 400 Shinto-heiligdommen en talloze tuinen en paleizen.

We waren er in een van de twee hoogseizoenen. De eerste is met Hanami (Cherry-blossom viewing) en wij waren er met de herstkleuren. Het was werkelijk prachtig.

Zo rood.

Ook van bovenaf.

En van dichtbij.

De “Good-looking European Bonsai Prince” (oké laatste keer) lustte er ook wel pap van.

De typische zen-tuinen met het aangeharkt grind waren ook prachtig. Zeker als we een tempel vonden waar niet 5000 toeristen rondkeken.

Uiteindelijk kom je dan toch ergens in een veel te toeristisch gedeelte uit waar je struikelt over de toeristen die zich in een Kimono hebben verkleed. Maar dan is Kioto alsnog prachtig.

Bonsaibomen

In Kioto werd het op-een-na belangrijkste bonsai evenement van het jaar in Japan (dus de wereld) georganiseerd door een bekende bonsai-master.

De bomen waren werkelijk prachtig.

Dit was de eersteprijswinnaar.
Deze boom werd verkocht.
Voor het niet misselijke bedrag van ongeveer €290.000,-

Deze knapperd is al 450 jaar oud en wordt dus ook al 450 jaar lang elke dag water gegeven.

Meer Kioto

Tussen de bonsaibomen door had ik nog veel tijd om Kioto verder te ontdekken. We fietsten en wandelden de hele stad door.

Lekker fietsen langs de rivier.
Erg handig: In de tempel kan je gewoon aangeven waar je beter wilt worden. Sommigen gaan ‘all-in’.
Boeddha krijgt ook gewoon een lekker kopje sake als offer.
De hondjes zijn schattig in Japan.
Er wordt veel gefietst. Op de stoep ??‍♂️
Maar ook over de brug.
Je eten kies je meestal uit vanaf de plastic replica van wat het echt is. Wat je krijgt opgediend lijkt meestal ook sprekend op de plastic variant.
We hadden een mooie zonsondergang.
Op de markt verkopen ze heerlijke wortelgroenten die ze fermenteren in allerlei drapjes.